De Belgische ex-vastgoedontwikkelaar Peter Galliaert kocht het voorbije anderhalf jaar niet één, maar twee bijzondere modernistische woningen: een van Paul Rudolph at Sotheby's en een andere van Richard Neutra in Los Angeles. Een rondleiding.

Frank Sinatra zong niet alleen 'New York, New York'. In 'LA is my lady' kreunt hij 'ik bracht haar mijn wildste dromen en zij kwam met het antwoord.' Het is het anthem van Peter Galliaert, de ex-projectontwikkelaar van Vooruitzicht. "Los Angeles is mijn stad van licht en engelen", zegt hij. Galliaert woonde tweeëntwintig jaar in The Standard Hotel West Hollywood. Kamer 322 was zijn huis, met uitzicht op Los Angeles en Sunset Boulevard.

'Helaas is dat sprookje eindelijk voorbij. Het coolste hotel ter wereld, het geesteskind van de Amerikaanse zakenman en hotelier André Balazs, is verdwenen", zegt hij. Officieel is The Standard gesloten wegens covid, onofficieel omdat de nieuwe Spaanse eigenaren de huur niet meer konden betalen. zal de fantastische service, de toffe poolparty's en de woensdag 'Desert Nights' met livemuziek missen", zegt hij via Zoom. "Dit was geen vijfsterrenhotel, maar een ronduit coole plek met een geweldige sfeer."

Gelukkig staat Galliaert niet op straat. Alsof hij de storm zag aankomen, kocht hij het afgelopen anderhalf jaar niet één, maar twee bijzondere modernistische woningen. En daar wil hij - op zijn eigen manier - een vibe à la The Standard omheen creëren. 'In december 2019 kocht ik het Walker Guest House van architect Paul Rudolph (1918-1997) bij Sotheby's.

Ik beschouw het als een sculptuur en een modernistische pied-à-terre tegelijk. Het vakantiehuis stond in Florida, maar daar wil ik niet wonen. Dus werd het houten paviljoen ter plaatse in tweeën gezaagd, in vijf vrachtwagens vervoerd en opgeslagen in een depot in Palm Springs. In afwachting van een nieuwe bestemming, waar ik die wil verbouwen.'

Ondertussen kruiste onverwacht een ander architectonisch icoon zijn pad. Ik kocht in september een modernistisch Richard Neutra-huis in Crestwood Hills. Dicht bij het Getty Museum en 10 minuten van het Eames House. Mijn huis ligt op de top van de heuvel, maar Venice Beach en Beverly Hills liggen op slechts 20 minuten rijden. Zal ik je een rondleiding geven?'

Via Zoom lopen we in en rond de Sale Residence, gebouwd voor Elsa en Robert Sale in 1960. Het is een van de minder bekende woningen van Richard Neutra (1892-1970): de Oostenrijkse architect die in 1923 naar de VS emigreerde om modernistische architectuur. om edelstenen te bouwen aan de westkust. Galliaert mag dan het uitzicht op Sunset Boulevard kwijt zijn, hier, bovenop de heuvel, zijn zijn 'zonsondergangen' net zo spectaculair.

“Ik heb het laatste huis in de rij. Vanaf hier kan ik tegelijkertijd de bergen en de oceaan in Malibu zien. Zelfs vanuit mijn bed heb ik dat uitzicht: Neutra zorgde voor spiegels op de perfecte plek. Toen ik hier in september 2020 voor het eerst binnenstapte, voelde het alsof het huis voor mij was gebouwd. Ik voelde meteen de goede vibes en de spirit eromheen.'

'In de glooiende tuin komen sculpturen van Richard Long, Bernd Lohaus, Aaron Curry, Tatiana Trouvé, Franz West, Kathryn Andrews en Lawrence Weiner', zegt hij vanaf zijn terras, waar hij yogalessen wil organiseren na Covid. 'Ik heb onlangs een Airstream caravan gekocht die ik graag beneden in de tuin wil plaatsen. Niet om op Airbnb te verhuren, maar om vrienden te bezoeken. Ik ga ook een kampeerunit plaatsen van kunstenaar Andrea Zittel.'

Elders in de tuin komt nog een Jupe-paviljoen, een hightech glamping-tent die dit jaar zou worden gepresenteerd op Desert X, het kunstfestival in de Coachella Valley waar ik heel veel van hou. De tuin wordt binnenkort aangepakt door Ivette Soler Gardens, de landschapsarchitecten die ook werkzaam waren bij uitgeverij Benedikt Taschen in Los Angeles. Ze zullen een natuurlijk landschap creëren, geen Hollywood-showtuin.'

Lees ook | Een poolhouse ontworpen door het penthouse van Richard Neutra

Los Angeles heeft meer horizonten dan enige andere plaats. Kijk verder dan de glitter en glamour van Hollywood en er ontstaat een wilde opwinding van intense dromen", aldus filmregisseur Werner Herzog. Galliaert heeft daar inderdaad zijn Amerikaanse droom kunnen verwezenlijken. "Ik heb altijd al in Californië willen wonen", zegt hij. .

'Ik kwam hier om te studeren toen ik twintig was. Ik heb een MBA gedaan aan Claremont Colleges in Los Angeles en ben opgeleid aan de Universiteit van Californië. Mijn zegen in Los Angeles heeft me veel gekost in mijn leven, inclusief een paar relaties. Maar als je de ene deur sluit, gaat er een andere open. Toen ik mijn aandelen in Vooruitzicht verkocht en het bedrijf verliet in 2003, kocht ik eerst een appartement in New York. Maar eigenlijk hield ik meer van de kwaliteit van leven in Los Angeles.'

'Hier heb je het rijke culturele leven van een grote stad, maar ook de coole vibe van de oceaan. Veel grote artiesten, zoals Sterling Ruby, Ed Ruscha of Paul McCarthy, hebben hier hun studio's. Het klimaat is zalig en architectuur uit het midden van de eeuw is alomtegenwoordig. Helaas worden veel gebouwen uit die periode met sloop bedreigd. Ook op Sunset Boulevard.”

'Daarom wil ik werken voor de Save Mid Century en Save The Standard Commissions. Palm Springs, met zijn cluster van modernisme in de woestijn, ligt op twee uur rijden. En dan zijn er natuurlijk nog de Case Study Huizen, die allemaal hier in de regio zijn gebouwd.'

Het was precies zo'n Case Study House - nummer 21, het Bailey House van Pierre Koenig in Hollywood Hills - waar Peter Galliaert twee jaar geleden zijn zinnen op had gezet. Helaas greep hij net naast de wereldberoemde woning toen ze op de markt kwam. “Maar ik hield contact met de makelaar, Crosby & Doe. En toen dit Neutra-huis in september 2020 te koop kwam, heb ik snel een besluit genomen.'

Peter Galliaert is niet de eerste Belg met een Neutra-woning. Reder Christian Cigrang kocht er ook een in Los Angeles en renoveerde deze met de hulp van de Brusselse interieurarchitect Thibaut Van Hoorebeke. Galliaert wil samenwerken met Escher GuneWardena, een Californisch architectenbureau gespecialiseerd in architectuur uit het midden van de eeuw. “Het idee is om het huis te beveiligen. De restauratie is geheel in de geest van Neutra gedaan, maar met hedendaags comfort.'

Wie Peter Galliaert een beetje kent, weet dat het huis een levendige cocktail is van al zijn passies: een extatische mix van hedendaagse kunst, vintage design, mode en fotografie. Met – gezien zijn verleden als ontwikkelaar – ook veel verwijzingen naar architectuur. Het monochrome werk van Aaron Bobrow is een eerbetoon aan architect Luis Barragán.

In het zitgedeelte staat een kartonnen stoel van architect Frank Gehry. Aan de muur hangt Julius Shulmans foto van het Stahlhuis. En in de gang valt een stoel uit de jaren 30 op van Rudolf Schindler, jarenlang de leraar van Neutra.

Maar zijn huis heeft ook een sterke Belgische knipoog. Galliaert eet aan tafel van Claire Bataille & Paul Ibens, twee Belgische architecten met wie hij veel samenwerkte en veel reisde. 'Het model was een uitgave van het designmerk Appart, dat ik destijds samen met Marij De Brabandere runde.

Voor het Concertgebouw in Brugge produceerden we onder meer de Robbrecht & Daem banken. De brievenbus van Suzon Ingber, die we hebben bewerkt, is onderweg naar LA Appart was mijn 'bébé préféré', dat had ik liever dan pure projectontwikkeling', zegt hij.

In de bibliotheek ligt een kleurrijk tapijt van Christoph Hefti, een uitgave van het Brusselse label Maniera. 'Gekocht bij de opening van de flagshipstore van Dries Van Noten, hier in Los Angeles', zegt Galliaert. 'Muller Van Severen gaat voor deze ruimte nog een wandkast ontwerpen. Als eigentijds antwoord op Neutra.'

Als hij ons de badkamer laat zien, valt een kunstwerk van Wim Delvoye op: een stuk toiletpapier met de afdruk van een anus in lippenstift. 'In 2000 sponsorde ik de Cloaca-poepautomaat van Wim Delvoye, toen die in het Antwerpse MuHKA stond', zegt Galliaert. “Mijn vader en mijn raad van bestuur hebben me voor gek verklaard. Het jaar daarop reisde ik met Wim naar New York, waar hij de 'Cloaca - New and Improved' in het New Museum liet zien. Tot aan CNN mocht ik uitleggen waarom ik die poepautomaat zo leuk vond.'

Nee, het Walker Guest House dat Peter Galliaert in december 2019 van Sotheby's kocht, wordt geen prieel bij zijn Neutra-huis. Het perceel bleek te steil en te rotsachtig. Dus zoekt hij nog ijverig naar een bestemming voor het zomerhuis van Paul Rudolph.

“Toen ik het kocht, stond het nog op de originele plek in Florida. Ik wist zelf niet waar ik het moest plaatsen. Ik heb Malibu, Palm Springs en Big Sur al doorzocht, maar veel gebieden zijn beschermd. En in de woestijn zijn nutsvoorzieningen een probleem. In Pioneertown, in de buurt van Palm Springs, kon ik bijna grond voor het huis kopen.'

'Op zich een ideale plek, want kunstenaar Ed Ruscha woont vlakbij en verzamelaar Jerry Sohn doet toffe kunst- en architectuurprojecten in de woestijn. De gesprekken lopen nog. Maar voorlopig blijft het Walker Guest House nog even in de opslag.'

Iets kopen op een veiling dat meteen in de opslag verdwijnt: het is een praktijk die we associëren met kunstverzamelaars, niet met liefhebbers van architectenhuizen. Mogen we Peter Galliaert dan officieel 'architectuurverzamelaar' noemen in plaats van kunstverzamelaar?

'Noem me alsjeblieft geen groot kunstverzamelaar. Zeg maar 'kunstliefhebber'. Mijn oog voor kunst is gevormd dankzij verzamelaar Roger Vanthournout, architect Marc Corbiau, galeriehoudster Micheline Szwajcer en muze Hilde Bouchez. Schilder Michaël Borremans omschreef mij ooit als een 'kunstenaar in het leven', een kunstenaar van het leven', zegt hij. 'Ik hou net zoveel van kunst als van architectuur. Het is geen toeval dat het Walker Guest House van Paul Rudolph op een veiling is verkocht bij Sotheby's: ik beschouw het eigenlijk als een bewoonbaar beeld.'

Met dat verschil dat Galliaert er niet in wil wonen. Zijn idee is om samen met de Paul Rudolph Foundation het architectuuricoon van Rudolph te ontsluiten voor collabs, fotoshoots, architectuurbezoeken, kunstprojecten en evenementen. 'Het moet een open platform van creativiteit worden: een mix van kunst, architectuur, mode, muziek, fun en wine & dine. Ik wil interessante mensen rond het huis verzamelen. 'Galli-Arts by Peter', zo wil ik het project noemen.'

Die naam doet misschien wel een belletje rinkelen bij het publiek in Knokke. Afgelopen zomer had Galliaert samen met architect Kristof Goossens (anversa) en interieurontwerper Frederic Hooft al een pop-up projectruimte op de Zeedijk, genaamd 'The StandArt by Peter'. Het Paul Rudolph-project is daar een overzeese voortzetting van.

Kan het Walker Guest House niet gewoon naar Knokke komen? 'Ik speel met het idee om het huis later te dupliceren, maar dan voorzien van hedendaagse technieken. Daar heb ik de vergunning voor.'

'Als limited edition kan het huis een maand lang opduiken in een Londense kunstgalerie. Of in Sydney, waar mijn zoon woont. Of wie weet, aan de Belgische kust. Je hebt nog niets gezien.'

Paul Rudolph (1918-1997) studeerde bij Walter Gropius aan Harvard en is een van de belangrijkste Amerikaanse naoorlogse modernisten. In 1958 mocht hij de brutalistische faculteit Kunst & Architectuur aan Yale ontwerpen, waar hij zelf leraar was. Toen een student daar in 1969 brand aanrichtte, voelde dat 'als een dood'.

In zijn latere werk - uit de jaren zestig - tekende hij vaak gevels in rechthoeken en vierkanten, die onafhankelijk waren van de achterliggende verdiepingen. Op de vraag of hij zijn architectuur onnodig complex maakte, antwoordde Rudolph steevast: 'Architectuur is als muziek. Vind je een fuga van Bach te ingewikkeld?'